orayatakılmamaklazım: Ağustos 2010

Merhaba sayın okuyucularımız,

Yayın hayatına oldukça hızlı giren biz Oraya Takılmamak Lazım (OTL) yazarları adına, kendimizi size tanıtmayı bir görev bildim.

Bizler, herkes gibi yaşadığı bu toprakların ekmeğini yemekte olan ve şu sıkıntılı günlerimizde "neden" sorusunun oklarını kendine yönelten naçizane genç dinamolarız. Tüm bunları yaparken üzerimize aldığımız sorumluluğun da farkındayız elbette. Ama ana amaç olarak tüm bunları gözardı ederek daha müspet bir yaklaşım içersinde bulunmak niyetindeyiz.

Şu güne kadar duygu (affect) ve duygulanış (affection) gibi birbiri ile ilişki içersinde olan kavramları kendine has üslubu ile tanımlamayı başarmış ve bu düsturda ilerlemeyi doğru yol olarak benimsemiş bizlerin, bu toplumcu yaklaşımı elbette eleştiri hedefi haline gelebilir. Kant'cı bir yaklaşımla şeyapmayın...

Benim canımı sıkmayın.

Djskladjalkjdsjakl.

Ciddiyetimi, baş harfleri büyük yazmamdan ve noktalama işaretine dikkat etmemden anlamışsındır umarım.

Böyle gitmez aga. Yani diyeceğim odur ki bu şekilde gitmez. Eve giderken bana sunulan servis imkanına şükrederek huşu dolmak gelmez bize.

Dedim sikerler. Lenin falan da böyle mi bunaldı acaba dedim kendi kendime djskladjj. Saçma geldi tabi. Lenin de bu şekilde başladıysa, Ekim Devrimi'ne olan saygımı yitiririm. Koskoca Lenin, koca Çarlık Rusya'sını genç yaşta emeklilik için devirmiş olmamalı. Daha ulvi, daha yüce, daha kutsal (djsaklja) bir amaç doğrultusunda olmalı. Piç, o kadar karışık yazıyor ki derdi ne o da anlaşılmıyor. Ama sıkıntı yok. Ben de tüm bunları "varoluşçuluk"la temellendirdim dhsjkdhakda. Eylemleri daha sağlam temeller üzerine oturttum. Ama sonra varoluşçuların intihara meyilli, varoluş sancısı çeken, bunalımlı, anasına babasına saygısı olmayan (djskada buraya kadar topu iyi taşımıştım), parasının kıymetini bilmeyen, sigara içen, ekran kartı satan tipler olduğunu düşünüp vazgeçeyazdım bu temellendirme işleminden.

Sikerler dediğim yerden devam ettim djsakdhakjda. İşte birtakım planlar programlar yaptım ama hepsi aklımda değil. Geldikçe yeni postlar halinde yazarım. Genelde toplumun değer yargılarına olan saldırılar djsakjaldja. Molotof kokteyllerini alışveriş merkezleri gibi, otobüsler gibi public mekanlara almadıklarından daha zekice şeyler tasarladım tabii ki.

Kışları toplu taşıma araçlarının camlarına kadın memesi, dillemek, vajina gibi şeyler çizmek mesela. Bu sayede toplumun ahlak değerlerini yıkma niyetindeyim. Metroda yolculuk etmekte olan iki sevgili bunları görerek içselleştirecek ve evde sikişecek mesela. Şahsen ben her Youporn'u (bilmeyenler için açıklama: nolur siktirin gidin burdan. yalvarırım) açışımda bu tarz simgeler görüyor ve sevişmek istiyorum. Tetikliyor bir nevi.

Yine halka açık alanlarda roman, hikaye, masal (jdsklajdlka resimli ve müzikli) gibi kitapları okuyanların yanında, duyabilecekleri bir sesle telefonda konuşur gibi veya arkadaşla konuşur gibi yaparak; kitapta geçen olayları, kimin ölüp, kimlerin kimin çocuğu olduğunu ve en sonunda neler olduğunu anlatmak. Bunu yapmamdaki amacı bilmiyorum, ben yaparken çok eğleniyorum. Dans edemeyeceğim bir devrim devrim değildir falan gibi bir temeli olabilir. İşte eğlenmek, eğlenerek ve öğrenerek devrim yapmak falan deriz jdskladjal.

(tam burada bi iki dakka düşündüm başka neler vardı lan diye ama hatırlayamdım amına koyim)

Yani bu şekil.

19 Ağustos 2010 Perşembe

17 Ağustos 2010 Salı